Wełna kamienna od dziesiątek lat sprawdza się bardzo dobrze przy ocieplaniu ścian zewnętrznych metodą lekką mokrą.
Fasada wentylowana, jako sposób wykonania ściany zewnętrznej budynku, znajduje szerokie zastosowanie zarówno w budownictwie typowo komercyjnym, jak i mieszkaniowym. W tym drugim przypadku najczęściej stawia się na drewniane konstrukcje szkieletowe, które oferują szereg zalet, lecz obarczone są też określonymi ryzykami w kontekście ochrony termicznej i przeciwwilgociowej. Jakie wymagania należy spełnić? Gdzie dokładnie „czają” się najczęstsze problemy i jak się na nie przygotować – zarówno na etapie projektu, jak i samej realizacji?
Wczesna jesień to praktycznie ostatni dzwonek na wykonanie ociepleń ścian metodą lekką mokrą, znaną także jako ETICS. Powód? Pogoda.
Elewacja budynku bez wątpienia wpływa na jego walory estetyczne. Jednak równie istotne jest to, by stanowiła ona skuteczną barierę termoizolacyjną. Jednym z częściej stosowanych materiałów – ze względu na jego właściwości – jest styropian elewacyjny. Poza funkcjonalnością charakteryzuje go także opłacalność zastosowania.
Fasada wentylowana, jako alternatywa dla tradycyjnej ściany wykańczanej metodą lekką mokrą, zyskuje wielu zwolenników.
W obrębie różnych technologii wykonania fasad wentylowanych, ciekawym i popularnym rozwiązaniem jest tzw. ściana warstwowa, w której część zewnętrzną tworzy efektowny mur ceglany. Specyfika konstrukcji oraz samego materiału elewacyjnego wymaga jednak dokładnego dobrania warstw wewnętrznych, zwłaszcza pod kątem izolacji termicznej i ochrony przed wilgocią. O czym należy pamiętać, planując tego typu konstrukcję?
Dużą popularnością, zarówno w przypadku konstrukcji masywnych, jak lekkich szkieletów drewnianych, cieszą się ostatnimi czasy w Polsce fasady wentylowane.
Ocieplanie budynków to już nie moda, a konieczność, która pozwala sporo zaoszczędzić na rachunkach za ogrzewanie. Aby inwestycja była efektywna i przyniosła wymierny zysk, warto się do niej odpowiednio przygotować. Zdradzamy, czym różnią się między sobą styropian, wełna mineralna i płyta OSB.
Rosnące z dnia na dzień, wiosenne temperatury to niechybny znak rozpoczynającego się sezonu ociepleniowego. Fasada otynkowana to prawdziwy budowlany evergreen, który od lat stanowi najbardziej popularny sposób wykończenia ścian zewnętrznych. Na wykonawców czyha jednak szereg potencjalnych, kosztownych błędów. Jak ich uniknąć i stworzyć niezawodną izolację termiczną, stosując metodę lekką mokrą z użyciem płyt z wełny kamiennej oraz systemów cienkowarstwowych? Oto garść najważniejszych porad!
Liczne zalety fasad wentylowanych sprawiły, że ostatnimi laty daje się zauważyć stały wzrost popularności tego rozwiązania, którego esencją jest szczelina wentylacyjna utrzymująca przegrodę w stanie suchym. By jednak w pełni cieszyć się bezproblemowym funkcjonowaniem tego typu konstrukcji, należy zwrócić baczną uwagę na pewne konkretne aspekty – zarówno na poziomie samego projektu, jak i realizacji.
Początek tegorocznej wiosny książkowo potwierdza stare porzekadła, że marcu jak w garncu, a kwiecień plecień, bo przeplata: trochę zimy, trochę lata.
Czy można ocieplać zewnętrzne ściany budynku jesienią, zimą lub wczesną wiosną, gdy termometry wskazują niskie temperatury, a wilgotność powietrza jest wysoka?
Planując ocieplenie poddasza pianką, najlepiej kierować się tym, czy wybrany materiał będzie gwarantował stabilność energetyczną na wiele lat.
Ocieplanie budynków nie jest niczym nowym. Z powodzeniem stosowane było także kilkanaście lub kilkadziesiąt lat temu. Jednak przeprowadzona wówczas izolacja, niestety, nie sprawdza się dzisiaj. Przede wszystkim ze względu na jej niskie parametry izolacyjne w stosunku do obecnie panujących standardów. Wniosek nasuwa się jeden – należy bezzwłocznie na nowo docieplić starszy budynek.